.png)
ΑΠΟ: insanesoccer.wordpress.com
Λίγο μετά την άνοδό του πλάι στους επαγγελματίες των «μαυραετών» κατάφερε να ξεχωρίσει. Δύσκολα τον ανέκοπτε αντίπαλος. Είχε στόφα ηγέτη. Τελείωνε με επιτυχία τις φάσεις μόνος του. Επιχειρώντας τα ισχυρά και τεχνικά του σουτ από οποιαδήποτε απόσταση (και πάντα με το δεξί πόδι!) σημείωσε άφθονα και πολύτιμα γκολ, ενώ είχε και την ευχέρεια να μοιράζει ασίστ στους συμπαίκτες του – επίσης, λάτρευε το επιθετικό ποδόσφαιρο και απεχθανόταν να γυρίζει τη μπάλα προς τα πίσω!
Το 1980, όμως, ο Δραμινός άσος στέκεται άτυχος. Ξεκινά βασικός στην ενδεκάδα του «Γηραιού» στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας της χρονιάς εκείνης με αντίπαλο την Καστοριά κι έχει την ευκαιρία επιτέλους να κερδίσει ένα σπουδαίο τρόπαιο! Ωστόσο, στο 20ό λεπτό, σπάει το χέρι του, από χτύπημα του αντιπάλου τερματοφύλακα, Σαργκάνη (ναι, του… γνωστού, του Νίκου)!
Θυμάται ο Χατζηελευθερίου: «[Ο Σαργκάνης] Βγήκε με τις τάπες, σαν καρατιά και μου διέλυσε το χέρι! Μου το μπαντάρισαν, το έκαναν σαν γύψο, αλλά το χέρι ήταν χωρισμένο στη μέση! Έπαιζα μέσα στα αίματα μέχρι το 70’, αλλά δεν άντεξα απ’ την αιμορραγία. Βγήκα, χάναμε τότε 1-2, με πήγαν στο ΚΑΤ στην Κηφισιά και δεν ήξερα και πόσο έληξε». Ο Ηρακλής, δίχως τον Χατζηελευθερίου, έχασε, με 2-5.
Σαν να μην έφθανε αυτή η… αναποδιά, την ίδια σεζόν ο «Ήρα» υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική, λόγω ενός σκανδάλου δωροδοκίας! Με πρώτο σκόρερ τον Χατζηελευθερίου, όμως, επέστρεψε στα «σαλόνια» ένα χρόνο αργότερα.
Το 1982 ο Δραμινός άσος άφησε τον Ηρακλή, έχοντας μάλιστα εμπλακεί σε δικαστική μάχη με την ομάδα και εντάσσεται στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, τον οποίο βοήθησε να προβιβαστεί στην Α’ Εθνική. Το ίδιο πράττει και με τον ΠΑΣ Γιάννενα, την αγωνιστική περίοδο 1984/85. Το επόμενο εξάμηνο έπαιξε στον Αγροτικό Αστέρα και κατόπιν κρέμασε τα παπούτσια του πίσω στην πρώτη του ομάδα, τη Δόξα Δράμας.
Ο σπουδαίος Ηλίας Χατζηελευθερίου πήρε μέρος σε 114 αγώνες Α’ Εθνικής (96 με τον Ηρακλή, 18 με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς) σημειώνοντας 28 γκολ (24 με τους «κυανόλευκους» και 4 με τους «Πόντιους»). Ξεπέρασε τις 600 συμμετοχές ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
ΑΠΟ: iraklis1908.gr «Από 8 χρονώ είχα πάει στα τσικό της Δόξας Δράμας. Στην αρχή ο πατέρας μου δεν με άφηνε να παίζω, αλλά τον έπεισαν ότι ήμουν καλός. Στα 15 πήγα στην ερασιτεχνική ομάδα και το 1967 τον Μάρτιο που έγινε ανανέωση, μπήκα στην πρώτη ομάδα. Επαιξα δέκα χρόνια, ήμασταν καλή φουρνιά, αλλά πάντα βγαίναμε δεύτεροι στη Β’ Εθνική. Δεν είχαμε προσβάσεις, φαίνεται, στα κέντρα αποφάσεων!
Είχα συμπαίκτες τους Στράντζαλη που έμεινε στη Δόξα, τον Μπανάσα που πήγε στον ΠΑΟ, τους Μιχαηλίδη και Αλεξιάδη που συνέχισαν στον Ηρακλή, τον Παπαμιχαήλ στον Πανιώνιο, τον Χαραλαμπίδη τον Γρηγόρη που πήγε στον Παναθηναϊκό.
»Πήγα στον Ηρακλή το 1976, αν και υπήρχε δυσφορία απ’ τον κόσμο της Δράμας, αλλά τελικά έγινε η μεταγραφή. Διοίκηση τότε, στη Δόξα, ήταν ο Ευμοιρίδης ο Κώστας, και στον Ηρακλή ο Χαραλαμπίδης ο Κώστας, ο μαιευτήρας.
»Στον Ηρακλή βρήκα ομάδα με σπουδαίους παίκτες. Τον Χατζηπαναγή φυσικά, αλλά και Σεντελίδη, Χριστοφορίδη, Καλαϊτζίδη, Ξανθόπουλο, Μαυροδουλάκη, Κουσουλάκη, Γκέσιο. Ευτύχησα να παίξω σε μεγάλες νίκες όπως στο 6-0 με τον Παναθηναϊκό και στο 3-0 με την ΑΕΚ.
»Δυστυχώς όμως εκείνη η ομάδα τράκαρε στον τοίχο μόνη της, αφού έγινε η μεγάλη γκάφα της δωροδοκίας. Μας τιμώρησαν και πέσαμε κατηγορία, ενώ αν μέναμε, πιστεύω θα πηγαίναμε για μεγάλα πράγματα. Και διαλυθήκαμε για κάτι που δεν καταλάβαμε γιατί έγινε, αν έγινε. Είχαμε κερδίσει 1-0 τότε και ήμασταν καλύτεροι απ’ τον ΠΑΟΚ. Τότε ήμουν εγώ, ο Χατζηπαναγής, η ομάδα πετούσε, βέβαια είχε φύγει ο Κουσουλάκης για τον Ολυμπιακό…
»Φρένο στην καριέρα μου έβαλε ο τραυματισμός μου σε μια φάση με τον Νίκο Σαργκάνη στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, το 1980, που χάσαμε με 5-2, με την Καστοριά. Στοίχειωσε την καριέρα μου και χάσαμε και το Κύπελλο! Εγινε στο 20ό λεπτό, βγήκε με τις τάπες, σαν καρατιά, και μου διέλυσε το χέρι! Μου το μπαντάρισαν, το έκαναν σαν γύψο, αλλά το χέρι ήταν χωρισμένο στη μέση! Επαιζα μέσα στα αίματα μέχρι το 60′, αλλά δεν άντεξα απ’ την αιμορραγία. Βγήκα, χάναμε τότε 2-1, με πήγαν στο ΚΑΤ στην Κηφισιά, και δεν ήξερα και πόσο έληξε. Μόλις έμαθα ότι χάσαμε, ένιωσα πολύ άσχημα. Ο Σαργκάνης ποτέ δεν μου ζήτησε συγγνώμη.
»Μετά έφυγα το 1982 απ’ τον Ηρακλή, γιατί ο προπονητής μας, ο Τσατσέφσκι, ήθελε να κάνει ανανέωση. Θυμάμαι ότι παίζαμε με τον Ολυμπιακό και ήμουν στον πάγκο εγώ, ο Χατζηπανάγης, ο Ξανθόπουλος, έχω και μια φωτογραφία χαρακτηριστικά και όλοι απορούσαν. Ημουν και στον ΠΣΑΠ τότε εκείνο το διάστημα, αυτός δεν ήθελε να ακούει τίποτα για συνδικαλισμούς, μάλιστα ήταν ταγματάρχης του βουλγαρικού στρατού.
»Πήγα στην Καλαμαριά, στη Β’ Εθνική, και ανεβήκαμε στην Α’ Εθνική. Το 1984 πήγα στον ΠΑΣ Γιάννενα με προπονητή τον Χρήστο Αρχοντίδη και εκεί ανεβήκαμε στην Α’ Εθνική. Την επόμενη χρονιά ήταν να πάω στη Δόξα, αλλά τελικά τον Δεκέμβριο ήμουν στον Αγροτικό Αστέρα, αφού ήμουν διορισμένος γυμναστής στον Εύοσμο, και με παρακάλεσαν να βοηθήσω. Εβαλα 8 γκολ και μετά γύρισα στη Δόξα Δράμας.
»Εχω το ρεκόρ των γκολ στη Β’ Εθνική, αφού απ’ τα 182 της καριέρας μου, τα 152 είναι εκεί. Εχω πάνω από 600 συμμετοχές και απ’ όλο αυτό το ταξίδι στο ποδόσφαιρο έμεινα ευχαριστημένος.
Δεν θέλησα να γίνω προπονητής, ήμουν τόσα χρόνια στα γήπεδα και έβαλα άλλες προτεραιότητες στη ζωή μου, έκανα οικογένεια, έχω δυο κόρες, 18 και 21 ετών, που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Μόνο σε ερασιτεχνικές ομάδες ασχολήθηκα λίγο».
Ο Ηλίας Χατζηελευθερίου γεννήθηκε το 1952 στη Δράμα και έπαιζε «δεκάρι», γνωστός για το «γεμάτο» παιχνίδι του και τα γκολ του με τη Δόξα Δράμας και τον Ηρακλή, αλλά και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, τον ΠΑΣ και τον Αγροτικό Αστέρα. Πέτυχε 152 στη Β’ Εθνική και 30 στην Α’ Εθνική. Ζει στη Δράμα, είναι καθηγητής φυσικής αγωγής και πρόεδρος του συλλόγου παλαίμαχων ποδοσφαιριστών της Δόξας.
enet.gr
